ویروس قطعه‌ای از نوکلئیک اسید است که درون یک پوشش پروتئینی محصور شده‌است. ویروس‌ها از باکتری‌ ها بسیار کوچکتر هستند و تنها با میکروسکوپ الکترونی قابل مشاهده‌اند. ویروس‌ با استفاده از امکانات سلولی و یا خودش در سلول های میزبان تکثیر می‌شود و فعالیت اصلی باخته‌ های میزبان را مختل می‌کند. ویروس‌ها بسیاری از جانوران و گیاهان را مبتلا می‌کنند اما فقط برخی از آن‌ها انسان‌ها را بیمار می‌کنند. همچنین ویروس ها در محیط خنثی ولی در سلول های زنده تکثیر می کنند وانگل داخل سلولی می باشند.

کشف ویروس‌ها 

دراواخر قرن 20 میلادی دانشمندان به دنبال یافتن عامل بیماری موزائیک تنباکو بودند. دیمیتری ایوانفسکی درسال۱۸۹۲ توانست قابل انتقال بودن عامل بیماری موزانیک توتون را ثابت کند. او پس از عبور دادن عصاره برگهای گیاه عفونت زده از صافی غیر قابل عبور برای باکتری‌ها، آنرا بروی برگ‌ های گیاه سالم توتون پخش کرده و بیماری موزانیک توتون را انتقال داده ایجاد بیماری درگیاه سالم نمود. آنان دریافتند که از گیاه آلوده مولدی قادر است که گیاهان سالم را بیمار کند. بنابراین عامل بیماری هرچه که بود از باکتری‌ها بسیار کوچکتر بود . در سال ۱۹۳۵ زیست‌شناسی به نام وندل استنلی توانست ویروس موزاییک تنباکو را تخلیص کند. ویروس خالص شده اگر چه به شکل بلور بود اما باز هم می‌توانسات گیاهان سالم را بیمار کند. چون تبلور یک از ویژگی‌ها ی مواد شیمیایی است بنابراین می توان نتیجه گرفت که ویروس داخل یاخته ها موجودی زنده وخارج یاخته ها یک ماده شیمایی است نه یک موجود زنده.

(بقیه در ادامه مطلب)

برای تشخیص سرطان هفت علامت وجود دارد.این علامت ها عبارت اند از:

1-خونریزی های غیر طبیعی در هر نقطه از بدن

2-پیدایش هرگونه توده سفت سلولی درد دار یا بدون درد در زیر پوست

3-پیدایش زخمی که به آسانی بهبود نمی یابد.به ویژه در اطراف زبان و لبها

4-سوء هاضمه دائمی

5-تغییراتی در وضع خال ها یا زگیل ها از قبیل تغییر رنگ و بزرگ شدن و خارش و دردناک شدن و یا خونریزی آنها که به مدت طولانی دوام یابد.

6-پیدایش آشفتگی در اعمال روده ها یا مثانه که با درمان های عادی بهبود نیابد.

7-سرفه و گرفتگی زیاد و یا مشکل شدن بلع به مدت طولانی.

اگر هر یک از این علائم بیش از 2 هفته ادامه یابد باید بی درنگ به پزشک مراجعه کرد.البته در بیشتر موارد این علائم حاکی از وجود سرطان نیستند ولی اگر باشند بایستی فورا به فکر علاج افتاد.